Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

18 - 29/06/2021

Galeria
  • W połowie lat 50. XX w. Le Corbusier zaprojektował na zaproszenie indyjskiego rządu eksperymentalną przestrzeń Czandigarhu, w której zaplanował również jezioro Sukhna. W wyniku wielu inwazyjnych działań człowieka całemu ekosystemowi, latami wytworzonemu wokół jeziora, zagrażała katastrofa. Sędzia Rajiv Sharma w orzeczeniu sądu przyznał temu zbiornikowi wodnemu osobowość prawną, a mieszkańcy miasta zostali uznani za jego opiekunów. Jak mówi Karolina Szczypek: „Ziemia jest istotą żywą, wyjątkową, niepodzielną, samoregulującą się wspólnotą powiązanych bytów, których życie podtrzymuje i reprodukuje. Chciałabym nigdy nie być posiadaczką ziemi, ale jej opiekunką”.

    Czasami nie rozumiem, kim jest ziemia to interdyscyplinarne działanie aktywistyczne, które w swoim centrum stawia ziemię i jej prawa. Grupa badawcza, wyłoniona w otwartym naborze, podjęła działania na rzecz prawnego upodmiotowienia fragmentu parku Wieniawskiego w Poznaniu. Jakie narzędzia udało się jej wypracować? Efekty zostaną zaprezentowane w formie performatywnego statementu wewnątrz twierdzy oraz jako krótkometrażowy film dokumentalny.

    Projekt został wyłoniony w otwartym naborze do programu „Zaklepane/Ground Rules" w ramach Generatora Malta.

    Każdą z rezydencji otworzy orędzie Queen of the Fortress, Marty Jalowskiej.

  • Karolina Szczypek – dramaturżka, performerka i reżyserka, studentka IV roku reżyserii na Wydziale Reżyserii warszawskiej AT. Autorka krótkometrażowego filmu dokumentalnego na podstawie „Katastrofy" Becketta. Finalistka konkursu Dramatopisanie w ramach, którego na jesieni 2021 roku wyreżyseruje spektakl w Teatrze Współczesnym w Szczecinie o Dolores Ibàrruri. Wyróżniona przez TR Warszawa na 10. Forum Młodej Reżyserii za projekt „Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze". Finalistka tegorocznego (2021) poznańskiego Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży.

    Magdalena Dębicka – aktorka, tancerka, lektorka. W roku 2017 zdała egzamin eksternistyczny aktorów dramatu Związku Artystów Scen Polskich (ZASP). Grała w Mewie czy Zakochanym bez pamięci w reżyserii Karoliny Szczypek czy w spektaklu PompaFunebris w reżyserii Dawida Żakowskiego. Występuje również w spektaklach teatralnych Teatru Powszechnego w Łodzi oraz w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Współtworzyła „Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze", którego inicjatorką była Karolina Szczypek w Teatrze Nowym w Krakowie.

    Paweł Sablik – dramaturg, performer, reżyser i operator, absolwent krakowskiej AST. Głównym motywem poszukiwań artystycznych są metody pracy w teatrze oparte na technikach rekonstruktorskich. Pierwszym podsumowanie tych poszukiwań to praca magisterska „Rekonstrukcje jako model pracy w teatrze „próba wskazania potencjalnych narzędzi i środków". Jedno z jego ostatnich ważnych działań to współtworzenie „Spektaklu dyplomowego, czyli kilku piosenek o przemocy w teatrze" wraz z pomysłodawczynią Karoliną Szczypek, wraz z którą również prowadzi podcast teatralny „MEH-TEATR" dostępny na Spotify.