Pierwszy na świecie holy-hop-dog musical! Tytułowa Kluska to bulterierka, ciągle bardzo głodna, spędzająca radosne szczenięctwo w domu bezdzietnej pary kreatywnych pracowników korporacji. Pani Stara wypatruje życia, które według niej jest zawsze gdzie indziej, a jej dużo starszy konkubent Stary jest bardzo nieśmiały. Z czasem Kluska sprawia im coraz więcej kłopotów. Ten tragikomiczny i minimalistyczny musical na trójkę aktorów oparty jest na prawdziwej biografii. Tylko z lekką domieszką fantazji.
Autorom udało się stworzyć zupełnie nowy gatunek teatralny – holy-hop-dog musical, którego próżno szukać nie tylko na polskim podwórku, ale i na światowych scenach musicalowych. Słowem: wyprzedzają londyński West End i bardzo im z tym dobrze!
Reżyserką spektaklu jest Agnieszka Smoczyńska, która uwagę filmowego świata zwróciła na siebie głośnymi filmami Córki Dancingu i Fuga. Autorami libretta są Robert Bolesto (Córki Dancingu czy Ostatnia Rodzina to jego scenariusze, które z wielkim sukcesem przeniesiono na ekran) i Zuzanna Wrońska, która współtworzyła również muzykę do przedstawienia (na co dzień połówka siostrzanego duetu Ballady i Romanse).
---Komuna Warszawa
Obecność Komuny Warszawa na tegorocznej Malcie nie jest przypadkowa. To teatr będący, jak mówią jego członkowie, „pogrobowcem i spadkobiercą” Komuny Otwock, jednej z najciekawszych i najwyrazistszych niezależnych grup artystycznych przełomu XX i XXI w., funkcjonującej od 1989 r. na pograniczu sztuki i aktywizmu społecznego. Komuna, założona przez Grzegorza Laszuka, w latach 90. prowadziła Galerię Miejsce w Otwocku, a potem Dom w Ponurzycy – społeczny dom kultury, schronisko turystyczne i bazę warsztatowo-edukacyjną, angażując się w oddolne inicjatywy na rzecz lokalnej społeczności. Organizowała koncerty, wykłady, debaty, kampanie społeczne i ekologiczne: działała na rzecz ochrony zwierząt futerkowych, w proteście przeciw budowie spalarni śmieci w Warszawie czy likwidacji kinoteatru Tęcza. Postrzegała sztukę jako przestrzeń oporu wobec rozwijającego się w Polsce kapitalizmu, narzędzie poszerzające granice wolności, tolerancji i wrażliwości społecznej. Tematy społeczne często definiowały też przedsięwzięcia stricte artystyczne Komuny, sytuujące się na styku teatru, sztuki performansu i muzyki. Starsi widzowie Malty mogą pamiętać prezentowany na festiwalu w 1998 r. spektakl muzyczno-wizualny Bez tytułu, którego kluczową część tworzyła ankieta: na białych płótnach wyświetlano pytania i możliwe odpowiedzi. Zespół zdobył wówczas maltańskiego Offeusza – nagrodę dziennikarzy dla najlepszego spektaklu offowego. Był nią budżet na produkcję nowego spektaklu z premierą w głównym programie kolejnej Malty. W ten sposób powstał spektakl Deklaracja.
W roku, w którym prezentujemy na Malcie przedstawienie Milo Raua, a w serii spotkań i projekcji poddajemy pod dyskusję jego wizję teatru jako przestrzeni oporu wobec kapitalizmu, jako praktyki solidarnościowej i emancypacyjnej; w którym Forum jest zatytułowane Ruchy oporu, a aktywistyczna część programu, czyli Generator Malta, zajmuje się społecznymi kontekstami ziemi, nie mogło zabraknąć teatru deklarującego się przez lata jako „anarchistyczna wspólnota działań”, propagującego solidarność jako podstawę współistnienia.
Owszem, Komuna przeniosła się do stolicy i w 2009 r. zmieniła nazwę na Komuna Warszawa. Jej wiara w antykapitalistyczną rewolucję ustąpiła pogodzeniu się ze światem (skoro w najbliższej przyszłości system się nie zmieni, to trzeba z nim negocjować). Jednak dzisiejszą działalność Komuny wciąż określa myślenie wspólnotowe, wiara w społeczne, oddolne działanie nie dla zysku, lecz dla społecznej korzyści i osobistej satysfakcji, pragnienie tworzenia przestrzeni dla niezależnej myśli i ekspresji artystycznej.
Komuna funkcjonuje obecnie zarówno jako teatr, jak i dom produkcyjny. Organizuje kuratorowane cykle tematyczne, wspiera artystów i artystki poszukujących nowych form i środków wyrazu, nie tylko tych z mainstreamu (m.in. Monikę Strzępkę i Pawła Demirskiego, Annę Smolar, Cezarego Tomaszewskiego), lecz także młodszych twórców polskiej sceny performatywnej (m.in. Martę Ziółek, Anię Nowak, Wojciecha Grudzińskiego).
W programie Malta Festival Poznań 2021 znajdą się cztery spektakle wyprodukowane przez Komunę Warszawa. Trzy z nich powstały w ramach cyklu „przed wojną / wojna / po wojnie”, jeden inauguruje cykl „Hello Darkness My Old Friend”, wpisujący się w nowatorski program rezydencyjny prowadzony przez Komunę od 2019 r. W ramach Poznania na Malcie zaprezentujemy również spektakl Morderstwo (w) Utopii zrealizowany przez Grzegorza Laszuka w poznańskim Teatrze Polskim.
Reżyseria: Agnieszka Smoczyńska
Tekst: Robert Bolesto
Słowa piosenek: Zuzanna Wrońska
Muzyka: Zuzanna Wrońska i Marcin Macuk
Scenografia: Rafał Dominik
Światło: Aleksander Prowaliński
Choreografia: Kaya Kołodziejczyk, Katarzyna Sikora
Kostiumy: Milena Liebe
Charakteryzacja: Monika Kaleta
Asystenci reżyserki: Wojciech Sobolewski, Radosław Chrześciański
Asystentka choreografki: Katarzyna Sikora
Produkcja: Olga Kozińska
Idea "Musicale w Komunie": Tomasz Plata
Obsada: Piotr Trojan, Małgorzata Gorol, Andrzej Konopka
Premiera: 26.10.2018
Produkcja: Komuna Warszawa