Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

18 - 29/06/2021

Galeria
  • Uczestnicy ulicznych protestów swoje żądania wyrażają przede wszystkim przez ciało, chętnie teatralizując swoje działania. Co decyduje o intensywności tej teatralizacji: wiek, kraj, postulaty formułowane przez uczestników? Jak styl protestów zmienia się w zależności od krajów? Co jest akceptowane w Polsce, a co w Stanach Zjednoczonych, Francji czy Brazylii? Co ludzi łączy bardziej: chęć realizowania określonego celu politycznego czy samego uczestnictwa w zbiorowym, antysystemowym happeningu?

    ---

    FORUM: RUCHY OPORU

    W 2020 r. po świecie rozlała się fala społecznych protestów: zabójstwo George’a Floyda sprowokowało wielkie demonstracje antyrasistowskie w Stanach Zjednoczonych, sfałszowane wybory na Białorusi – protesty przeciw Łukaszence, orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ograniczenia aborcji – strajki kobiet w Polsce. Mimo szalejącej pandemii i wymuszonego przez nią lockdownu tysiące ludzi stawiło opór niesprawiedliwej praktyce państwa. Opór nie zawsze musi mieć jednak formę ulicznej, zbiorowej demonstracji. Czasami wyraża się w codziennych gestach i rytuałach pomagających przywrócić ludzki wymiar światu naznaczonemu konfliktem. Może mieć charakter niejawny i dobrze widoczny w przestrzeni publicznej, tymczasowy i trwały, lokalny i globalny.

    W tegorocznym Forum – dyskursywnym, kierowanym do szerokiej publiczności programie Malty – poddajemy pod dyskusję strategie ruchów oporu ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń 2020 r. Interesuje nas zarówno ich aspekt estetyczny (społeczne demonstracje można potraktować jako akt performatywny, samo słowo „ruch” sugeruje ich płynność i choreograficzność), jak i społeczno-polityczny.

    Debaty i spotkania autorskie prowadzą Karolina Lewicka, dziennikarka radia Tok FM, i Michał Nogaś, dziennikarz „Gazety Wyborczej”.
     

    Program spotkań w ramach tegorocznego Forum:

    18.06, 17:00, Wspólnota oburzonych, Dorota Piontek, Krzysztof Podemski, Jakub Wygnański, Karolina Lewicka (Marta Lempart z przyczyn zdrowotnych nie dotrzena spotkanie)

    19.06, 17:00, Ulica jako scena, Dariusz Kosiński, Hanna Mamzer, Przemysław Sadura, Karolina Lewicka

    20.06, 17:00, Niewolnictwo po polsku, Kacper Pobłocki, Michał Rauszer, Karolina Lewicka

    21.06, 17:00, Kim jest Jakub Szela?, Paweł Demirski, Radosław Rak, Michał Nogaś

    22.06, 17:00, Gniew – instrukcja obsługi, Przemysław Czapliński, Andrzej Leder, Michał Nogaś

    23.06, 17:00, Planetarna zmiana, Paulina Kramarz, Jan Sowa, Michał Nogaś

    24.06, 17:00, Odpowiedzialni za miasto, Jan Mencwel, Michał Nogaś

    25.06, 17:00, Poeta oporu, Ryszard Krynicki, Michał Nogaś

    26.06, 17:00, Dać prawo naturze, Filip Springer, przedstawicielka Client Earth, Karolina Szczypek, Michał Nogaś

    27.06, 17:00, Nadchodzi nowe średniowiecze, Edwin Bendyk, Grzegorz Lewicki, Karolina Lewicka

     

  • Dariusz Kosiński – badacz teatralny, profesor w Instytucie Glottodydaktyki Polonistycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 2010–2013 dyrektor programowy Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu; w latach 2014-2018 zastępca dyrektorki Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Autor wielu książek, m.in. Teatrów polskich. Historie, za którą otrzymał w 2011 r. Nagrodę Znaku i Hestii im. Józefa Tischnera oraz Naukową Nagrodę im. J. Giedroycia. Redaktor naczelny „Performera". Stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego".

    Przemysław Sadura – dr hab. prof. UW, wykładowca Wydziału Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, kurator Instytutu Krytyki Politycznej. Bada relacje między państwem i społeczeństwem w obszarach funkcjonowania różnych polityk publicznych. Jest m.in. autorem książki „Państwo, szkoła, klasy" oraz ze Sławomirem Sierakowskim raportów „Polityczny cynizm Polaków" i „Koniec hegemonii 500 plus".

    Hanna Mamzer – socjolożka, doktor habilitowana w Zakładzie Socjologii Kultury i Cywilizacji Współczesnej UAM. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z przemianami współczesnej kultury, socjologicznymi aspektami tożsamości oraz problematyką wielokulturowości. Stypendystka m.in. Fundacji Fulbrighta, Central European University, British Council, European University Institute we Florencji, Fundacji im. Stefana Batorego. Koordynatorka i uczestniczka projektów w ramach programu Creator Interreg IV; wykładowczyni w wielu krajach Europy, Azji, Afryki (RPA i Maroko), Ameryki Południowej (Meksyk) i Stanów Zjednoczonych.